25 mei 2018. Wandeldag 2.

Voordat de dag van vandaag aanbod komt nog even terug naar gisteren. Uit mijn verslag van zou men kunnen opmaken dat ik alleen was gisterenavond. Dat was niet geval want om ongeveer 17.00 uur hebben zich nog 3 wandelaars gemeld in de herberg, nl. Philippe en Michel uit Frankrijk en Horst uit Duitsland. Na een uitgebreide kennismaking en het uitwisselen van camino-ervaringen werd afgesproken dat de voertaal engels zou zijn. Uiteindelijk kwam het er op neer dat het een mengelmoes werd van frans, engels en spaans en dat werkt tot op dit moment nog steeds perfect. Hun planning loopt zowat gelijk met de mijne met dien verstande dat zij in Mesoa Frio via een zelfbedachte route naar Porto lopen en daar overstappen op de Camino Portugues por la Costa. Zoals bekend stap ik pas in Ponte Lima over op die route. We hebben afgesproken dat we samen lopen, maar ieder met zijn eigen vrijheid. Gisterenavond tijdens het eten barstte er een hevig onweer los en het water viel, gedurende anderhalf uur met bakken uit de hemel. Probleem was dat wij nog 1,5 km te voet terug moesten naar de herberg en dat in de stromende regen. Uiteindelijk was een van de werknemers van de bar, hij woont in Robliza, bereidt om ons met de auto mee te nemen als hij om 23.00 uur klaar was. Al met al waren we om 23.20 in de herberg en konden we beginnen aan een welverdiende nachtrust.

Vanmorgen wat later vertrokken aangezien het een vrij korte wandeling was. Na de herberg te hebben verlaten weer terug naar de bar aan de autoweg voor een spaans ontbijt, een croissant en een kop koffie. Maar al met al beter dan niks. Na het ontbijt op pad voor de etappe van vandaag. We waren benieuwd hoe de route, na al de regen van gisteren, erbij zou liggen. Nou, dat viel 100% mee. Weliswaar hadden we last van de natte rode klei die aan de schoenen bleef hangen. Maar even door het natte gras lopen en het meeste was er dan afgespoeld. De meeste hilariteit leverde het doorwaden van een tweetal beken op. Schoenen en kousen uit, broekspijpen oprollen, waterschoenen aan en pootje baden na de overkant. Het water was steen en steenkoud en je moest iedere keer de voeten droogmaken en opnieuw de sokken en schoenen aan want tussen de twee beken lag een geruime afstand. De hilariteit was zo groot dat we allemaal vergeten zijn om foto's te maken van het gebeuren. Jammer. We hebben ook vandaag weer gelopen door een schitterende omgeving waar we, ondanks het minder mooie weer met volle teugen van hebben genoten. Vanmiddag tegen half twee zijn we aangekomen in San Munoz en zijn nu in een herberg met alle nodige voorzieningen en wederom donativo, d.w.z. je geeft ervoor wat het je waard is. Na aankomst vanmiddag hebben in een van de bars, die het dorp rijk, is een lichte lunch gebruikt en meteen afgesproken voor vanavond. Ik heb conejo (konijn) besteld. Ben benieuwd. Op het moment dat ik dit verslag schrijf zijn de twee fransen naar de mis en Horst ligt te pitten. Om 21.00 uur kunnen we terecht voor het eten.
Voor morgen staat een tocht van 25 km op het program naar Alba de Yeltes .Hopelijk blijft het net als vandaag gedurende wandeling helemaal droog.
Het weer is hier momenteel niet om naar huis te schrijven, het is fris, 14 graden, regenachtig en gewoon geen ideaal wandelweer. Volgens de berichten blijft dit zo tot eind volgende week. Maar ja, door de jaren heen ben ik ondertussen wel wat gewend in Spanje. Nog even de cijfers van van en tot morgen.
Etappe: Robliza de Cojos - San Munoz
Afstand: 21,3
Vertrek: 08.30.
Aankomst: 13.16.
Tijd onderweg:4.46.
Looptijd: 3.55 Gem.snelheid 5,1 km/h.
Rusttijd: 0.51
Gem.snelheid overall: 4,1 km/h
Meters omhoog: 143 m.
Meters omlaag: 177 m.
Groet,Frans.