Donderdag 24 mei 2018 Wandeldag 1.
Door: Franciscus
Blijf op de hoogte en volg Frans
24 Mei 2018 | Spanje, Robliza de Cojos
Denk je rustige en weinig belopen camino te hebben uitgezocht en dan ben je nog geen kilometer onderweg en kom je de eerste wandelaars al tegen.
Meteen na vertrek kwam ik twee japanse wandelaars tegen die mij duidelijk maakten dat ik de verkeerde kant op liep. Nu wil het feit dat in Salamanca de Via de la Plata en de Camino de Torres de zelfde route gebruiken maar wel in verschillende richtingen. Het waren twee japanners die nauwelijks een woord over de grens spraken dus het kostte wel enige moeite om hen een en ander duidelijk te maken. Maar goed, verder op pad .
Het duurde een hele tijd voor we de stad uit waren en tussen de autoweg en spoorlijn uit waren, Nog even aangesproken door twee agenten van de Guardia Civil, ze vroegen of alles goed met me was en waar ik naar toe ging en uiteraard waar ik vandaan kwam. Kreeg nog even ingepeperd dat Nederland niet naar het WK voetbal gaat, ze wensten me een goede reis en ik moest voorzichtig zijn. Verder op pad. De etappe van vandaag bestaat eigenlijk uit 3 delen. De eerste twaalf km zijn niet geweldig, door de buitenwijken en over asfaltwegen met druk verkeer. Het tweede stuk van 20 km is gweldig, je loopt in volslagen eenzaamheid en een oorverdovende stilte over een hele lange onverharde weg door een schitterend stuk natuur. Het was onderweg een bloemenpracht, Keukenhof is er niks bij. Geen mens gehoord of gezien behalve een schaapherder die, naar eigen zeggen, met 500 schapen onderweg was. Overigens het was een lange weg van 20 km lang die nooit verveelde. Onderweg gewoon geen mens gezien alleen nog een groot aantal koeien en stieren. Verbazend wekkend is dat je door een enorm weidegebied loopt en geen enkele bewoonde boerderij ziet. Ik heb vandaag voor het eerst in lange tijd weer eens een koekoek horen roepen en diverse hazen en zelfs een reebok gezien. Na 20 km komen er nog een paar om in Roblizo te komen en wel over asfalt. Na 32 km maak je daar geen punt van, gewoon gaan met die banaan. Ik had mezelf beloofd om in de bar in Roblizo een enorme pint te gaan drinken, jammer maar helaas op donderdag is de bar gesloten. Op zoek naar de herberg, gelukkig door een vriendelijke spanjaard op weg geholpen naar Maria die de herberg beheerd. Eenvoudige herberg in de oude school. Niks mis mee. Normaal ben in deze herberg helemaal alleen maar vandaag was een topdag want om 16.15 verschenen 3 wandelaars om te overnachten er werden gauw twee bedden bijgeplaatst en het probleem was opgelost. Aangezien de bar dicht was zit ik nu in een chaufferscafe aan de nabij gelegen autoweg. Zo meteen gaan de drie anderen ook hier na toe komen en gaan we samen eten. Morgen een nieuwe etappe, heel wat korter, 22 km. Maar daarover morgen meer. Nog even de cijfers van vandaag:
Etappe: Salamanca - Robliza de Cojos
Afstand: 35,1 km.
Vertrokken: 06.50
Aankomst: 15.28
Tijd onderweg: 8.38
Looptijd:7.21 gem. snelheid 4,8 km/uur
Rusttijd: 1.17 gem. overall 4,1 km
Meters omhoog: 295
Meters omlaag: 275
Tot morgen,
Frans.
Meteen na vertrek kwam ik twee japanse wandelaars tegen die mij duidelijk maakten dat ik de verkeerde kant op liep. Nu wil het feit dat in Salamanca de Via de la Plata en de Camino de Torres de zelfde route gebruiken maar wel in verschillende richtingen. Het waren twee japanners die nauwelijks een woord over de grens spraken dus het kostte wel enige moeite om hen een en ander duidelijk te maken. Maar goed, verder op pad .
Het duurde een hele tijd voor we de stad uit waren en tussen de autoweg en spoorlijn uit waren, Nog even aangesproken door twee agenten van de Guardia Civil, ze vroegen of alles goed met me was en waar ik naar toe ging en uiteraard waar ik vandaan kwam. Kreeg nog even ingepeperd dat Nederland niet naar het WK voetbal gaat, ze wensten me een goede reis en ik moest voorzichtig zijn. Verder op pad. De etappe van vandaag bestaat eigenlijk uit 3 delen. De eerste twaalf km zijn niet geweldig, door de buitenwijken en over asfaltwegen met druk verkeer. Het tweede stuk van 20 km is gweldig, je loopt in volslagen eenzaamheid en een oorverdovende stilte over een hele lange onverharde weg door een schitterend stuk natuur. Het was onderweg een bloemenpracht, Keukenhof is er niks bij. Geen mens gehoord of gezien behalve een schaapherder die, naar eigen zeggen, met 500 schapen onderweg was. Overigens het was een lange weg van 20 km lang die nooit verveelde. Onderweg gewoon geen mens gezien alleen nog een groot aantal koeien en stieren. Verbazend wekkend is dat je door een enorm weidegebied loopt en geen enkele bewoonde boerderij ziet. Ik heb vandaag voor het eerst in lange tijd weer eens een koekoek horen roepen en diverse hazen en zelfs een reebok gezien. Na 20 km komen er nog een paar om in Roblizo te komen en wel over asfalt. Na 32 km maak je daar geen punt van, gewoon gaan met die banaan. Ik had mezelf beloofd om in de bar in Roblizo een enorme pint te gaan drinken, jammer maar helaas op donderdag is de bar gesloten. Op zoek naar de herberg, gelukkig door een vriendelijke spanjaard op weg geholpen naar Maria die de herberg beheerd. Eenvoudige herberg in de oude school. Niks mis mee. Normaal ben in deze herberg helemaal alleen maar vandaag was een topdag want om 16.15 verschenen 3 wandelaars om te overnachten er werden gauw twee bedden bijgeplaatst en het probleem was opgelost. Aangezien de bar dicht was zit ik nu in een chaufferscafe aan de nabij gelegen autoweg. Zo meteen gaan de drie anderen ook hier na toe komen en gaan we samen eten. Morgen een nieuwe etappe, heel wat korter, 22 km. Maar daarover morgen meer. Nog even de cijfers van vandaag:
Etappe: Salamanca - Robliza de Cojos
Afstand: 35,1 km.
Vertrokken: 06.50
Aankomst: 15.28
Tijd onderweg: 8.38
Looptijd:7.21 gem. snelheid 4,8 km/uur
Rusttijd: 1.17 gem. overall 4,1 km
Meters omhoog: 295
Meters omlaag: 275
Tot morgen,
Frans.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
