Maandag 4 juni 2018. Wandeldag 12.

Er zijn zo van die dagen dat je ergens tegen op ziet en dat het achteraf allemaal meevalt. Vandaag was zo'n dag, ik keek toch wel wat op tegen de grote hoogte verschillen die me vandaag te wachten stonden. Het is allemaal best meegevallen. Het venijn zat vandaag niet in de staart maar in de eerste 12 kilometer. Wat wil het geval, normaal volg ik steeds de route op mijn GPS en zo ben ik vandaag ook begonnen, maar na ongeveer 5 kilometer gaf mijn GPS een andere richting aan als de gele pijlen. Opvallend was dat in de richting van de GPS geen gele pijlen stonden maar nog wel de blauwe pijlen, de andere kant op, naar Fatima een bekende bedevaartsplaats in Portugal. Dus ik ben dom weg de gele pijlen gaan volgen en op weg naar Peso volgde ik nu een totaal andere route als 4 jaar geleden toen ik de Camino Portugues Interior heb gelopen. Ik moet toegeven het was pittig maar geweldig om te lopen. Het ging over de meest onwaarschijnlijke paden en weggetjes en over trappen en zeer smalle steile paadjes. Gewoon heerlijk om te lopen. Het ging heel goed en ik was goed op dreef en kwam al snel in Peso da Regua aan, tijd voor koffie. Terwijl ik koffie zat te drinken verschenen plotseling mijn drie mede wandelaars van de vorige dagen. Gisterenavond hadden we uitgebreid afscheid genomen want zij gingen met de bus naar Peso en vandaar met de trein naar Porto om vandaar naar Santiago te lopen. Ze waren vanmorgen om 7 uur met de bus vertrokken uit Lamego en waren hier op tijd voor de trein van 08.10. Jammer maar helaas geen trein naar Porto, staking maar er zouden vandaag toch nog twee treinen gaan rijden, maar hoe laat dat wist niemand. Na gezamenlijk nog een kop koffie te hebben gedronken bem ik begonnen aan de volgende 19 kilometers. Zo rond 13.00 kreeg ik een berichtje van Horst, een van de drie, dat ze om 14.45 met de trein konden.
Ondertussen was ik al bijna op mijn eindpunt. De gehele dag heb ik gelopen tussen de wijngaarden, steeds zover als het oog reikte, ik loop namelijk door de Douro-streek waar de beroemde portwijn vandaan komt. Bij aankomst in Mesoa Frio eerst op zoek naar een onderkomen en waar kun je dan beter informeren als in een van de lokale bars. In de eerste bar was het meteen raak, de barman ging aan het bellen en na ongeveer 15 minuten verscheen er een vrouw ten tonele die een heel klein beetje een vreemd soort engels sprak. Nadat ze met de barman had gesproken vroeg ze aan mij in haar beste engels '' you will sleep with me ?' Ik heb haar maar niet gevraagd of ze wel precies wist wat ze vroeg. Ik zit nu in een kamertje van haar huis, moet gebruik maken van de gezinsbadkamer en toilet en eet vanavond met de familie mee. Gelukkig spreken haar twee kinderen een zoon van 16 en een dochter van 18 een behoorlijk mondje engels en haar man een beetje spaans. En de prijs voor dit alles ?. Eerst vroeg ze 12,50 en ik heb er toen maar 20,- van gemaakt. Leven en laten toch ?. Ik ben nu ook s'avonds weer helemaal alleen en kan ik weer gewoon mijn ding doen. Niet dat die drie een belemmering waren maar voor mij was het wel heel vreemd om iedere avond in het zelfde gezelschap te zijn . Al met al was de ontmoeting met hen een bijzondere ervaring en we hebben heel wat ervaringen over lopen op de camino kunnen uitwisselen. Er was aandacht voor ieders ervaring en ieders beleving zonder elkaar mening op te dringen. Een les zeker voor een aantal IWAB's binnen het Nederlands Genootschap Sint Jakob, kunnen ze nog wat van leren. Dit zo maar even tussendoor. Voor morgen staat de koninginne-etappe op stapel, eerste 10 kilometer steeds bergop tpt een hoogte van 922 meter, beginnen op 316 meter en daarna over een afstand van 18 kilometer naar 77 meter met tijdens de afdaling toch weer zo nu en dan wat omhoog.
We zullen wel zien en de cijfers van vandaag:
Etappe:Lamego - Mesoa Frio
Afstand: 31,4 kilometer.
Vertrek: 06.00
Aankomst: 14.35
Tijd onderweg: 8.35
Looptijd: 7.05 gem. loopsnelheid 4,5 km/u
Rusttijd: 1.30 gem. overall 3,5 km/u
Meters omhoog; 1059
Meters omlaag: 1240
Groet, Frans.