Dinsdag 29 mei 2018. Wandeldag 6.

Voordat ik verslag doe over vandaag nog even terugkomen op de dag van gisteren. Ik vertelde dat er in de herberg helemaal niets was dan een bed. Om een uur of 8 kwam er een mevrouw langs die me in vloeiend Nederlands aansprak. Na even heen en weer gepraat en mijn vraag hoe een Nederlandse in godsnaam in dit dorp terecht kwam bleek dat de liefde voor een spaanse man dit had veroorzaakt. Ze vroeg hoe de herberg beviel en ik liet haar zien. Vol verwondering keek ze rond en zei dit is de herberg helemaal niet, de jonge man had mij een helemaal foute plaats aangewezen. Ze belde met haar man die in de gemeenteraad zat en die was er binnen 5 minuten. Hij bekeek de zaak en belde, naar later bleek, met de jonge man die mij had geholpen.Ook die was snel ter plaatse. Hij toverde een sleutel uit zijn zak en maakte verder in het gebouw de deur open. Een mooie kamer met 4 eenpersoons bedden, verwarming en 4 stopcontacten. Verder twee toietten gecombineerd met douche en wastafel. Ook waren er extra dekens en kussens voorhanden.
Alles naar wens voor mij, zeker toen het echtpaar mij uitnodigde om in de bar Aroyo een glaasje te gaan drinken op de toch nog goede afloop. In de bar nog even een stempeltje gescoord en al met al lag ik pas om 23.30 in bed. Het was niet bij een glaasje gebleven.
Daarom vanmorgen om 08.00 uur vertrokken voor een tocht van ruim 25 kilometer. Wederom door een heuvelachtig gebied met een aantal verrassende krenten in de pap. De eerste 5 km over asfalt en daarna via normale wanddelwegen verder. Als verrassing ook nog een wandeling van 2 kilometer door het lange natte gras over een zeer onduidelijk pad door de weilanden. Ook nog hek open en hek dicht en alras bereikte ik na 13 kilometer Aldea de Obispo, tijd voor koffie en een hap eten. Net voor het dorp opnieuw een suprise, over de rivier was geen brug maar stapstenen alleen voor mij met mij korte beentjes geen optie om daar over heen te gaan.
Dus uit de schoenen en de sokken en pootjebadend naar de overkant. Meteen maar van sokken gewisseld en weer vooriut met de geit. In het dorp een ruime pauze want anders zou ik wel erg vroeg in Almeida zijn. Ik heb een uur tijdwinst aangezien het in Portugal een uur vroeger is dan in Spanje.
Na de koffie op naar Almeide, na luttele kilometers de Spaans/Portugese grens gepasseerd en jawel hoor daar waren ze de Portugese kasseitjes, je weet wel, eens lagen ze mooi gelijk maar dat is al lang niet meer zo. Gelukkig ging de rest van de tocht over fijne wegen en paden. Nog een opmerking de Portugezen rijden nog steeds als idioten zo hard, nog steeds hetzelfde als 5 en 4 jaar geleden. Op een mooie tijd in Almeida aangekomen en wie liep ik tegen het lijf, ja wel hoor de drie kornuiten van de vorige dagen.
Na ze begroet te hebben en hun vraag beantwoord hebbende waar ik logeerde bleek dat ze 25 eurotjes voor een hostal met ontbijt veel te duur vonden en ze gingen op zoek naar iets goedkopers. Ik heb afscheid genomen en ze tot nog toe niet meer gezien. Vanmiddag het stadje gaan bekijken, een indrukwekkende fortificatie uit de 17e tot de 19e eeuw, stond bekend als vrijwel onneembaar. Ik ben vanwege een snel naderend onweer net buiten de stad een bar ingevlucht en heb ruim een uur zitten wachten tot het droog werd. Mijn hostal was nog net bereikbaar iets verder stond het water kniehoogte. De brandweer is inmiddels aan het pompen. Straks nog even een hap eten dan alles weer in orde maken voor morgen.
Morgen een etappe van 22 kilometer dus niet te zwaar en het geplande vertrek is 08.30.
Tenslotte tijdens het onweer hing mijn was buiten die is dus voor de tweede keer gespoeld.
De actviteiten van vandaag:
Etappe: Gallegos de Arganan - Almeida (Portugal)
Afstand 25,7 km
Vertrek: 08.00
Aankomst: 14.20 Spaanse tijd/ 13.20 Portugese tijd
Tijd onderweg: 6.20
Looptijd: 5.00 gem snelheid 5,14 km/uur
Rusttijd: 1.20 gem overall 4,0 km/uur
Afstand: 25,7 km
Meters omhoog:365
Meters omlaag: 286
Vanaf vandaag loop ik 11 dagen door Portugal en houd ik de Portugese tijd aan dus komt het verslag ook later.
Groet,
Frans.