Samenvatting en terugblik mijn Camino 2017

Terugkijkend op de Camino 2017 kan ik zonder meer stellen dat ik dit jaar misschien wel de mooiste, de warmste en de zwaarste Camino heb gelopen tot nog toe. De eerste paar dagen over de Camino del Norte van Santader naar San Vicente de Barquera was het een heel normale Camino zonder al te veel problemen en ook de vier dagen over de Camino Francés waren probleemloos. Vooral de Camino Lebaniego en de Camino Vadiniense sprongen er uit voor wat betreft klim en daalwerk en de grote hoogte verschillen. Daarbij opgeteld de warmte, zeg maar hiitte, en het verhaal is gauw verteld. De etappe Lafuente - Potes op de Camino Lebaniego zal ik niet gauw vergeten. Vanaf de eerste meters steil omhoog en weer steil omlaag, zo steil dat het soms wel traplopen leek en dit verhaal 17 kilometer achter elkaar. Het was afzien, afzien en nog eens afzien maar daarnaast viel er ook veel te genieten, prachtige ongerepte natuur, fantastische uitzichten en volstrekte rust en eenzaamheid. Geweldig nee, overweldigend. Dit was een kant van Spanje en de Camino's wat ik nog niet eerder gezien had. Pas de laatste 8 kilometers gingen weer in een normaal ritme. Ook de eerste twee dagen op de Camino Vadiniense waren van uitzonderlijke schoonheid zeker tweede dag de lange klim naar de Horcada de Valdeon. Jammer dat het boven niet al te helder was. Tijdens de klim naar boven toch nog enkele opklaringen zodat ik ook daar kon genieten van de uitzichten op de Picos Europa. De daarop volgende afdaling naar Portilla de la Reina, ruim 12 kilometer, zal ik me nog lang herinneren evenals als het verblijf in de herberg van Portilla wat eigenlijk geen herberg is maar een hostal. Ook de etappen van Riaño naar Cistierna was alleszins het lopen waard, daarbij opgeteld de schitterende omgeving, het prachtige weer en de gastvrije Spanjaarden onderweg en ik kan heel tevreden terug kijken op de Camino Lebaniego en de Camino Vadiniense. Ondanks de zware tocht heb ik er onderweg en ook nu niet geen moment spijt van dat ik deze beide zeer onbekende en onderkende Camino's heb uitgekozen en gelopen. Ook de vier dagen over de Camino Francés zijn me alleszins meegevallen. Natuurlijk was het druk, soms zelfs heel druk. Toch heb ik een groot aantal kilometers rustig alleen gelopen. Alle herbergen die ik heb bezocht onderweg waren vol met uitzondering in Vilares de Orbigo, bij Christine, die had nog plaatsen over. Vanaf Ponferrada ging het tot A Laxe over de Camino de Invierno, een heerlijke Camino om te lopen, lange rustige beklimmingen en lange, soms steile, afdalingen, weinig asfalt en zeer goede bewijzering en wederom schitterend weer.
Soms een beetje te warm maar een mens kan niet alles hebben. De Camino de Invierno is een zeer rustige en tot nu toe nauwelijks belopen Camino en bij de meeste pelgrim/wandelaars niet bekend. Jammer. Op de hele Camino de Invierno slechts drie medelotgenoten ontmoet, op de eerste dag een die verkeerd was gelopen en toen ik hem op het goede spoor wilde zetten toch eigenwijs een andere weg koos. Ik heb tot op de dag van vandaag niets meer van hem vernomen. Dan was er Otto, een gepensioneerde Duitse hoofdonderwijzer, die vanwege zijn hartkwaal maar 20 kilometer per dag liep en daarom de eerste 10- 15 kilometer per taxi deed. Tenslotte was er ook nog Engelbert uit Handel die ieder jaar gedurende 2 - 3 maanden over de verschillende Camino's zwerft en hoofzakelijk overnacht in een tentje. Bovendien na afloop van zijn dagelijkse wandeling mag Engelbert graag het een en ander aan Bachus offeren. Er loopt wat rond op Gods aardkloot. Uiteraard vergeet ik mijn ontmoetingen niet met andere pelgrim/wandelaars niet maar het zou te ver gaan om die allemaal ten tonele te voeren. De enkele reis naar Fisterra na mijn aankomst in Santiago was dit jaar een bijzondere. Dit jaar geen Muxia wegens tijdsgebrek. Maar ja een mens kan niet alles hebben. Al met al was en is mijn Camino 2017 zeer geslaagd en ik kijk er dan ook met veel plezier en voldoening op terug.
Onderweg heb ik mezelf verschillende keren de vraag gesteld, waarom doe dit iedere keer weer. Eerlijk gezegd na 13 aankomsten aan de kathedraal in Santiago ben ik ook nu nog op zoek naar een antwoord op deze, ook door derden veel gestelde, vraag. Ik weet het nog steeds niet.
Hoe nu verder ?Ik weet het niet, ik kijk liever nog niet in de toekomst, de eerste tijd ben ik bezig om mijn ervaringen en belevenissen te verwerken en te plaatsen en daarna zien we wel verder. Maar een ding is zeker, mijn Camino 2017 neemt niemand me af.
Tenslotte wil ik al mijn volgers, of ze nu wel of niet reageerden, hartelijk danken voor de getoonde belangstelling en ik hoop dat iedereen genoten heeft van mijn dagelijkse verslagen zowel op de site als op Facebook.
Nog enkele dagen en dan plaats ik de foto's.
De cijfertjes van mijn Camino 2017.
Vertrek: 29 mei 2017
Aankomst: 21 juni 2017
Reistijd totaal: 191 uur 53 minuten
Pauze: 32 uur 41 minuten
Afstand: 789 km.
Gemiddelde loopsnelheid: 4,95 km/u.
Gemiddelde snelheid overal: 4,12 km/u.
Aantal meters omhoog: 21483 m.
Aantal meters omlaag: 20789 m.
Hoogste punt: 1790 m.
Laagste punt: 0 m.
Gemiddeld per dag 32,8 km.
Gegroet,
Frans.
O, ja de vakantie in Galicia met Marianna was zeer geslaagd.