Een reis om niet te vergeten..............

Een reis om niet gemakkelijk te vergeten. Lees geniet en verwonder je.
Gisteravond om 18.20 uur met de trein vanuit Sittard naar Charlerois gereisd, geen enkel probleem. OOk de overnachting en het ontbijt waren geen probleem. Zelfs de busreis naar Charlerois Airport verliep vlekkeloos.
Met dien verstande dat er voor het vliegveld twee veiligheidscheckpoints waren met zoals men dat noemt zwaar bewapende paracommando"s. Ook dat leverde verder geen problemen op. Tot half acht vertrokken er nog vliegtuigen maar toen werd het stil, heel stil, gewoon verdacht stil. Maar op de borden bleef gewoon de boardingtijd van 08.55 staan met een vertrektijd van 09.25, later dan gepland maar acht een kniesoor die daar overvalt. Wel werden we regelmatig van gate 17 naar gate 14 gestuurd en weer terug. Kan gebeuren nietwaar.Ondertussen werd er niet aan boord gegaan maar dat kon ook niet er was geen vliegtuig. Info van de airport of Ryanair 0,0 , zero gewoon niets. Geduldig wachten op de dingen die gingen gebeuren. Zonder enige nader uitleg begon men 10.30 te boarden althans dat dachten we maar in plaats van een vliegtuig stond er een bus. Gezellig met ze allen in de bus, op naar Lille of Rijsel hoe je het wilt noemen. Leuke chauffeur die maar een probleem had, hij wist de weg niet en van navigatie had hij schijnbaar nog nooit gehoord. Maar we zijn er met behulp van enkele behulpzame medereizigers zijn we er toch gekomen. We waren precies op want op het moment dat wij aankwamen vertrok volgens de borden het vliegtuig. Gelukkig voor ons was dat niet helemaal waar want wij moesten het hele circus van veiligheidscontrole en let op paspoortcontrole helemaal opnieuw ondergaan. Bij de veiligheidscontrole werd ik met de faam van Nederland geconfronteerd, ik moest een narcotica test ondergaan want toen ze mijn indentiteitskaart zagen gingen alle toeters en bellen rinkelen. Ook voor deze test ben ik met lof geslaagd en ik mocht verder naar de boarding. Hier gingen we terug in de vorige eeuw. De boarding pas en indentiteitskaart of paspoort moest je overhandigen aan een jongedame en die las de naam op, een jongeman naast haar controleerde dat aan de hand van een lijst die hij voor zich had liggen. Kwam je naam voor op de lijst, dan werd hij met potlood doorgestreept en zodra je achter de jongedame was doorgelopen werd de potlood streept uitgegumd en vervangen door een viltstift streep. Maar goed na lang vijven en zessen zaten we in het vliegtuig en echt om precies 14.00 uur gingen we de lucht. Gewoon een goede vlucht gehad en om 15.50 geland op Madrid Barajas. Als nu alles goed ging kon ik de bus van 17.45 naar Ponferrada nog halen, maar nee hoor het duurde precies 55 minuten voor de bagage de band op kwam dus als een idioot naar buiten voor de shuttlebus naar terminal 4, helaas weg en 10 minuten wachten. Na 10 minuten de bus in en het zat er nog in dat ik het zou halen maar de buschauffeur had druk werkoverleg met een collega dus............ik miste de bus van 17.45, gevolg een nieuw kaartje kopen voor de bus van schrik niet 23.59 naar Ponferrada. Jammer maar helaas het is niet anders. Mijn schade beperkt zich tot een overnachting in Ponferrada van 25,- en buskaartje van 44,- plus een nieuw kaartje voor de bus van 29,90 maar goed. Een en ander houd in dat ik me nu tot 23.59 moet bezig houden op een vliegveld, er zijn leukere dingen in het leven.Gelukkig duurt de busreis in dit geval 6 uur en hopelijk kan ik in de bus slapen want morgenvroeg om 07.30 vertrek ik gewoon voor de eerste wandeling van 37,5 km. Hoe de busreis en de eerste wandeldag is verlopen lezen jullie hier morgen
Tot dan Frans.

PS. In Madrid regent het.