BEN IK EEN VREEMDE EEND IN DE CAMINO-BIJT ?.
Door: Frans
Blijf op de hoogte en volg Frans
17 Juli 2016 | Nederland, Sittard
Ben ik een vreemde eend in de bijt ?. Dat is wat ik me, na op tal van fora en sites te hebben rondgekeken en heb deelgenomen, begin af te vragen. Misschien kent u ze ook wel , allerlei fora en sites vol met goed bedoelde adviezen en oeverloze discussies over schoenen, rugzakken, slaapzakken, routeboekjes, sokken enz. enz.. Meestal komt het er op neer men zijn of haar mening doordramt als de enig zalig makende. Dan heb je nog de vragenstellers met een vraag waarop het antwoord met twee muisklikken op internet te vinden is. O, ja je moet ook nog lief zijn voor elkaar ook kraamt iemand nog zoveel onzin uit. Daar moet niets van zeggen want dan vallen ze direct over je heen, wel lief blijven .....
Maar goed nu mijn verhaaltje . Mijn beleving van het lopen van een Camino wijkt totaal af van wat ik op genoemde plaatsen als regel tegenkom. In tegenstelling aan wat daar de meest gangbare mening is doe ik wel aan een lange en zeer grondige voorbereiding. Ik train vele honderden kilometers en meerdere honderden kilometers loop ik met volledige Camino bepakking. Ik maak van de te lopen Camino , met gebruikmaking van internet, een zeer uitgebreid overzicht van de te lopen route en aan de hand daarvan een zeer nauwkeurige en voor mij haalbare dag planning. Ik koop al enige jaren, geen routeboekjes of andere informatie, ik haal alle nodige info van het internet. Ook trek ik mij niets aan van de, misschien goed bedoelde, meningen of oordelen van andere Camino lopers, ik trek om met de Belgen te spreken volledig mijn eigen plan. En dit tot op dit moment tot volle tevredenheid. Ook bij het samenstellen van mijn uitrusting heb ik me nooit iets aangetrokken van de z.g. deskundigen. Voordeel: ik heb nu een voor mij perfecte uitrusting die volledig aan mijn eigen eisen en wensen voldoet. Zo vervloek ik een poncho, was tot nu mijn enigste miskoop. Als het regent, langere tijd, dan word je nat, is het niet van de regen dan van het zweten. Met een poncho en een beetje wind verander je al snel in een zeilschip. Ik maak weinig of geen contact met andere wandelaars/pelgrims, omgekeerd is het wel vaak het geval. Deze contacten zijn vrijwel nooit overdag maar meestal na aankomst. Ik loop altijd alleen en de laatste jaren ook nog routes die nauwelijks gelopen worden. Het grote voordeel van het alleen lopen is dat ik alles zelf kan bepalen zonder rekening te moeten houden met anderen of dat anderen rekening moeten houden met mij. Ik bepaal zelf mijn tempo en de duur van mijn wandeling. Ik bepaal zelf mijn pauzes en waar en wanneer ik iets ga eten of drinken. De overnachtingsplaats is meestal geen probleem die heb ik maanden van te voren vastgelegd. In tegenstelling tot veel meningen reserveer ik wel, waar mogelijk, mijn overnachtingsplaats.
Ik wil zeker weten dat ik bij aankomst een bed heb, mede gelet op de dag afstanden van gemiddeld 30 kilometer en soms 40 met uitschieters naar 50 kilometer. Ik mijd zoveel mogelijk de openbare herbergen en maak veelal gebruik van private herbergen, hostals en goedkope hotels. De maximum prijs ligt bij mij op 12,- voor private herberg, 20,- voor een hostal en 30,- voor een eenvoudig hotel. Ook voor wat betreft eten ben uit wellicht een uitzondering, ik ontbijt waar mogelijk, lunch onderweg indien mogelijk in een bar of andere gelegenheid. Voor noodgevallen heb ik uiteraard altijd wat achter de hand. Ook maak ik dagelijks gebruik van een menu del dia of een pelgrimsmenu.
Ook heb ik een smartphone en een tablet bij me en loop ik op een Garmin GPS. Misschien dat sommige van u mij een luxe wandelaar/pelgrim vinden. Het mag zo zijn, ik maak gebruik van de mogelijkheden die heden ten dage geboden worden. Ik ervaar mijn eigenzinnige manier van het lopen en het leven op een Camino steeds opnieuw als een geweldig iets. Dit alles heeft er toe geleid dat ik min of meer verslaafd ben geraakt aan het wandelen in het algemeen en het lopen van een Camino in het bijzonder. Ik geniet van de natuur, het doorkruisen van gehuchten, dorpen, steden en zelfs de onvermijdelijke industriegebieden, die ik passeer. Ik geniet van de ontmoetingen met de lokale bevolking met wie ik, dankzij enige kennis van de Spaanse taal, mij redelijk kan onderhouden. Ik geniet van het s'avonds luisteren naar de verhalen van, indien aanwezig, andere wandelaars/pelgrims. Ook geniet ik van het feit dat ik, dank zij mijn grondige voorbereiding, op mijn leeftijd nog tot een dergelijke prestatie in staat ben. Al met al als ik op de Camino onderweg ben in een gelukkig en dankbaar mens, anders trouwens ook.
Ook een aantal veel gehoorde kreten die ik tegen kom zijn op mij niet van toepassing. Ik hoor wel eens " ik ben mezelf tegengekomen", meestal word dan bedoeld dat men zichzelf heeft overschat en helemaal kapot zit. Moe worden hoort bij het lopen van een Camino.Ga je over je grens dan ben je niet jezelf tegengekomen maar ben je over je grens gegaan niet meer en niet minder. Een andere kreet is " de weg is het doel'' nou me hoela, ik ben op al mijn Camino's en dat zijn er inmiddels 12, nog niemand tegen gekomen die niet in Santiago wilde aankomen, nee, Santiago is het doel. Mijn wedervraag is dan altijd;'
'' als de weg het doel is, is het doel dan weg ?''. Als de weg het doel is kun je ook naar Berlijn of Wenen lopen en behoef je niet naar Santiago te lopen. Al met al heeft het lopen van de Camino er bij mij toegeleid dat ik min of meer verslaafd ben aan het wandelen en Camino-lopen. Dagen lang volledig jezelf kunnen zijn en alles voor jezelf kunnen moeten en mogen beslissen en volledig je eigen plan kunnen trekken is toch geweldig.
Ook nog even dit, in Nederland lijkt het of er maar twee Camino's zijn naar Santiago, de eerste vanuit huis en de tweede de Camino Francés vanaf Saint Jean Pied de Port. De Camino van huis uit, hier wordt gemakshalve vergeten dat niet iedereen in staat is om 3 - 4 maanden van huis af te zijn nog afgezien van de kosten, bovendien van alle Nederlandse wandelaars/pelgrims die in Santiago aankomen is maar een zeer klein percentage in Nederland gestart en ook aangekomen. Voor mij zou het van huis uit lopen geen enkel probleem zijn, maar het zou voor mij niets maar dan ook helemaal niets toevoegen. Ik vind het al heel wat dat het thuisfront ermee akkoord gaat dat ik ieder jaar ruim drie weken in Spanje onderweg ben en dat nu al 5 jaar achter elkaar. Ik heb de Camino Francés in 2012 gelopen en na afloop gezworen dat was eens maar nooit meer. Toen al veel te druk en opgefokt. In 2014 als ik de Camino Primitivo heb gelopen moest de laatste 50 kilometer over de Francés, dit heb ik in twee dagen en in een moordend tempo gedaan om maar zo snel mogelijk uit de drukte te zijn.
Ik weet dat een groot aantal lezers het met bovenstaande niet eens zullen zijn . Hun goed recht. Ik leef, beleef en ervaar en onder ga de Camino zoals hierboven omschreven dus gewoon rechttoe rechtaan zonder toeters en bellen. Ik loop de Camino niet op mijn manier maar op de manier de het beste bij mij past en mij het uitkomt. Met het bovenstaande kom ik wel enigszins boven het maaiveld uit en dat is..............heel gevaarlijk in Nederland.
Loopt of doet iemand een Camino op een andere manier dan je zelf zou doen accepteer dat dan en accepteer ook dat niet iedereen achter de meute aanloopt.
Ik ben momenteel al bezig met de voorbereiding voor mijn Camino ('s) in 2017. In 2017 ga ik lopen tussen 29 mei en tussen 22 juni . Wederom ben ik ruim drie weken onderweg en weer ongeveer 780 kilometer ga lopen en wederom op mijn eigen wijze. eigenwijs en eigenzinnig en volop genietend.
Frans.
Maar goed nu mijn verhaaltje . Mijn beleving van het lopen van een Camino wijkt totaal af van wat ik op genoemde plaatsen als regel tegenkom. In tegenstelling aan wat daar de meest gangbare mening is doe ik wel aan een lange en zeer grondige voorbereiding. Ik train vele honderden kilometers en meerdere honderden kilometers loop ik met volledige Camino bepakking. Ik maak van de te lopen Camino , met gebruikmaking van internet, een zeer uitgebreid overzicht van de te lopen route en aan de hand daarvan een zeer nauwkeurige en voor mij haalbare dag planning. Ik koop al enige jaren, geen routeboekjes of andere informatie, ik haal alle nodige info van het internet. Ook trek ik mij niets aan van de, misschien goed bedoelde, meningen of oordelen van andere Camino lopers, ik trek om met de Belgen te spreken volledig mijn eigen plan. En dit tot op dit moment tot volle tevredenheid. Ook bij het samenstellen van mijn uitrusting heb ik me nooit iets aangetrokken van de z.g. deskundigen. Voordeel: ik heb nu een voor mij perfecte uitrusting die volledig aan mijn eigen eisen en wensen voldoet. Zo vervloek ik een poncho, was tot nu mijn enigste miskoop. Als het regent, langere tijd, dan word je nat, is het niet van de regen dan van het zweten. Met een poncho en een beetje wind verander je al snel in een zeilschip. Ik maak weinig of geen contact met andere wandelaars/pelgrims, omgekeerd is het wel vaak het geval. Deze contacten zijn vrijwel nooit overdag maar meestal na aankomst. Ik loop altijd alleen en de laatste jaren ook nog routes die nauwelijks gelopen worden. Het grote voordeel van het alleen lopen is dat ik alles zelf kan bepalen zonder rekening te moeten houden met anderen of dat anderen rekening moeten houden met mij. Ik bepaal zelf mijn tempo en de duur van mijn wandeling. Ik bepaal zelf mijn pauzes en waar en wanneer ik iets ga eten of drinken. De overnachtingsplaats is meestal geen probleem die heb ik maanden van te voren vastgelegd. In tegenstelling tot veel meningen reserveer ik wel, waar mogelijk, mijn overnachtingsplaats.
Ik wil zeker weten dat ik bij aankomst een bed heb, mede gelet op de dag afstanden van gemiddeld 30 kilometer en soms 40 met uitschieters naar 50 kilometer. Ik mijd zoveel mogelijk de openbare herbergen en maak veelal gebruik van private herbergen, hostals en goedkope hotels. De maximum prijs ligt bij mij op 12,- voor private herberg, 20,- voor een hostal en 30,- voor een eenvoudig hotel. Ook voor wat betreft eten ben uit wellicht een uitzondering, ik ontbijt waar mogelijk, lunch onderweg indien mogelijk in een bar of andere gelegenheid. Voor noodgevallen heb ik uiteraard altijd wat achter de hand. Ook maak ik dagelijks gebruik van een menu del dia of een pelgrimsmenu.
Ook heb ik een smartphone en een tablet bij me en loop ik op een Garmin GPS. Misschien dat sommige van u mij een luxe wandelaar/pelgrim vinden. Het mag zo zijn, ik maak gebruik van de mogelijkheden die heden ten dage geboden worden. Ik ervaar mijn eigenzinnige manier van het lopen en het leven op een Camino steeds opnieuw als een geweldig iets. Dit alles heeft er toe geleid dat ik min of meer verslaafd ben geraakt aan het wandelen in het algemeen en het lopen van een Camino in het bijzonder. Ik geniet van de natuur, het doorkruisen van gehuchten, dorpen, steden en zelfs de onvermijdelijke industriegebieden, die ik passeer. Ik geniet van de ontmoetingen met de lokale bevolking met wie ik, dankzij enige kennis van de Spaanse taal, mij redelijk kan onderhouden. Ik geniet van het s'avonds luisteren naar de verhalen van, indien aanwezig, andere wandelaars/pelgrims. Ook geniet ik van het feit dat ik, dank zij mijn grondige voorbereiding, op mijn leeftijd nog tot een dergelijke prestatie in staat ben. Al met al als ik op de Camino onderweg ben in een gelukkig en dankbaar mens, anders trouwens ook.
Ook een aantal veel gehoorde kreten die ik tegen kom zijn op mij niet van toepassing. Ik hoor wel eens " ik ben mezelf tegengekomen", meestal word dan bedoeld dat men zichzelf heeft overschat en helemaal kapot zit. Moe worden hoort bij het lopen van een Camino.Ga je over je grens dan ben je niet jezelf tegengekomen maar ben je over je grens gegaan niet meer en niet minder. Een andere kreet is " de weg is het doel'' nou me hoela, ik ben op al mijn Camino's en dat zijn er inmiddels 12, nog niemand tegen gekomen die niet in Santiago wilde aankomen, nee, Santiago is het doel. Mijn wedervraag is dan altijd;'
'' als de weg het doel is, is het doel dan weg ?''. Als de weg het doel is kun je ook naar Berlijn of Wenen lopen en behoef je niet naar Santiago te lopen. Al met al heeft het lopen van de Camino er bij mij toegeleid dat ik min of meer verslaafd ben aan het wandelen en Camino-lopen. Dagen lang volledig jezelf kunnen zijn en alles voor jezelf kunnen moeten en mogen beslissen en volledig je eigen plan kunnen trekken is toch geweldig.
Ook nog even dit, in Nederland lijkt het of er maar twee Camino's zijn naar Santiago, de eerste vanuit huis en de tweede de Camino Francés vanaf Saint Jean Pied de Port. De Camino van huis uit, hier wordt gemakshalve vergeten dat niet iedereen in staat is om 3 - 4 maanden van huis af te zijn nog afgezien van de kosten, bovendien van alle Nederlandse wandelaars/pelgrims die in Santiago aankomen is maar een zeer klein percentage in Nederland gestart en ook aangekomen. Voor mij zou het van huis uit lopen geen enkel probleem zijn, maar het zou voor mij niets maar dan ook helemaal niets toevoegen. Ik vind het al heel wat dat het thuisfront ermee akkoord gaat dat ik ieder jaar ruim drie weken in Spanje onderweg ben en dat nu al 5 jaar achter elkaar. Ik heb de Camino Francés in 2012 gelopen en na afloop gezworen dat was eens maar nooit meer. Toen al veel te druk en opgefokt. In 2014 als ik de Camino Primitivo heb gelopen moest de laatste 50 kilometer over de Francés, dit heb ik in twee dagen en in een moordend tempo gedaan om maar zo snel mogelijk uit de drukte te zijn.
Ik weet dat een groot aantal lezers het met bovenstaande niet eens zullen zijn . Hun goed recht. Ik leef, beleef en ervaar en onder ga de Camino zoals hierboven omschreven dus gewoon rechttoe rechtaan zonder toeters en bellen. Ik loop de Camino niet op mijn manier maar op de manier de het beste bij mij past en mij het uitkomt. Met het bovenstaande kom ik wel enigszins boven het maaiveld uit en dat is..............heel gevaarlijk in Nederland.
Loopt of doet iemand een Camino op een andere manier dan je zelf zou doen accepteer dat dan en accepteer ook dat niet iedereen achter de meute aanloopt.
Ik ben momenteel al bezig met de voorbereiding voor mijn Camino ('s) in 2017. In 2017 ga ik lopen tussen 29 mei en tussen 22 juni . Wederom ben ik ruim drie weken onderweg en weer ongeveer 780 kilometer ga lopen en wederom op mijn eigen wijze. eigenwijs en eigenzinnig en volop genietend.
Frans.
-
17 Juli 2016 - 13:37
Stephan:
Zeer mooi verhaal waar ik mezelf ook in herken, maar u beschrijft dit heel mooi. -
17 Juli 2016 - 13:48
Ans Hermelink:
Nee, je bent geen vreemde eend in de bijt! Je zorgt juist dat je buiten de bijt blijft en je eigen pad gaat. Dat is mij niet vreemd, ik loop ook graag alleen, waar ik wel een hekel aan heb, is alleen eten, dus avondgezelschap is altijd welkom. -
17 Juli 2016 - 13:50
Jeanne Maas:
mooi verslag Frans en je hebt volkomen gelijk dat je het op
je eigen manier doet ik vind het knap
-
17 Juli 2016 - 13:52
Jan:
Jij bent een kei van een pelgrim. -
17 Juli 2016 - 15:56
J Van Mokum:
Prachtig dit!
Ik moet mijn eerste nog gaan lopen maar ik herken mijzelf best wel een beetje in dit stukje tekst.
Inderdaad lijkt het erop dat men (uitzonderingen daargelaten) denkt dat er maar 2 camino's zijn als men aan zijn eerste gaat beginnen.
Bijv startend vanuit Nederland gaat letterlijk iederen over Vezelay of La Puy, en dit terwijl er zoveel andere, mooiere, interessantere, rustigere routes zijn.
Daarom ben ik mijn eigen camino aan het samenstellen, want ik ben van mening dat 'de camino is de route die je zelf maakt en niet die route die iedereen al heeft bewandeld'
Iedereen heeft zowat dezelfde verhalen, foto's en ervaringen...durf eens anders te zijn en doe gewoon je eigen ding.
En wie bepaalt wie of wat een echte pelgrim is?
Als we het dan toch allemaal zo goed en echt mogelihk willen doen dan moeten we het doen zoals de pelgrims van eeuwen geleden, dus gewoon simpele houten sandalen aantrekken, alleen de kleding die we aanhebben meenemen, en slapen daar waar we terechtkomen als we genoeg van het lopen hebben... dus geen hightech schoenen en kleding, geen reserveringen, geen afgeladen en volgepropte backpack etc.. Zolang we dat niet doen, heeft geen van ons het recht om te bepalen wie wat of wanneer men een echte pelgrim is.
En aangezien ik dat niet zie gebeuren, want iedereen is verpest en gewend aan zijn luxe dingen, is gewoon iedereen een echte pelgrim ongeacht welke invulling men daaraan geeft. -
17 Juli 2016 - 18:28
Jelly Ter Horst-Wiersma:
Langzaamaan beginnen we je te kennen. Je doet het anders dan de indruk die ik had van je. Leuk om te ontdekken !
Ook wij lopen onze Camino op onze eigen wijze, zijn nu in Lianes, op de Camino del Norte.
Maar had jij geen plannen om een huis voor pelgrims te beginnen in Spanje? Grapje dus?
Groet van een medepelgrim. -
17 Juli 2016 - 19:30
John:
Frans, ge zijt een topper! -
17 Juli 2016 - 21:18
Tinus Maas:
Frans.
Een mooi verhaal en jij doet het zoals jij dat wil.
Ik vind het knap en leuk dat jij deze hobby hebt.
Succes verder -
18 Juli 2016 - 08:55
ReginaHuber:
Hallo Frans, dein Bericht über deine Pilgererfahrung habe ich mit Spannung gelesen und ich freue mich, wenn wir wieder hier darüber sprechen können. Ich finde es super, wie du das erzählst und auch tust!
Liebe grüße
Regina -
18 Juli 2016 - 09:10
Jelly:
Nog even, ik vind het heel gewoon om de Camino op je eigen wijze te gaan.
Wij lopen de Camino ook op geheel eigen wijze.
We hebben niet de gelofte van armoede afgelegd. -
18 Juli 2016 - 17:01
Toos:
Frans,mooi geschreven!
groetjes thuis
grt toos -
19 Juli 2016 - 21:15
Annie:
hoiFrans
je moet het doen zoals jij wilt,
groot gelijk .
grt Will-An -
20 Juli 2016 - 12:40
Ferdinand:
goed bezig Mijnheer Frans. -
13 December 2016 - 17:23
Jacques Verhagen:
Ik moet wel lachen om je verslag. Je vindt jezelf eigenwijs en eigenzinnig maar over andere pelgrims die het op hun eigen wijze doen en benaderen klinkt weinig sympathie door. -
27 April 2017 - 13:20
Huib Van Der Horst:
Dat is wel duidelijk, een vreemde en vooral een eigengereide eend, in de wereld van de camino.
Daar is niets mis mee, eigenlijk wel verfrissend wat afwijkende meningen tegen de vele hosanna’s.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
